Zanim Adoptujesz
Gdy bierzesz psa ze schroniska...
Skoro podejmujesz decyzjÄ, by przygarnÄ
Ä psa ze schroniska, najprawdopodobniej jesteĹ osobÄ
o dobrym, wraĹźliwym sercu i masz szczerÄ
chÄÄ pomocy psu, którego los boleĹnie doĹwiadczyĹ. To postawa bardzo piÄkna i godna szacunku. KaĹźdy pies potrzebuje poczucia bezpieczeĹstwa i przynaleĹźnoĹci, wiÄc jeĹli otoczysz go miĹoĹciÄ
– odpĹaci Ci tym samym. Warto jednak pamiÄtaÄ, Ĺźe pies inaczej komunikuje siÄ z otoczeniem niĹź czĹowiek, wiÄc zanim pies znajdzie siÄ w Twoim domu przeczytaj proszÄ tych kilka zdaĹ i przygotuj siÄ na jego przyjÄcie.
CzÄsto niewiele wiemy o przeszĹoĹci psa. Niekiedy docierajÄ
do opiekunów zajmujÄ
cych siÄ psem w schronisku strzÄpy informacji, Ĺźe dany pies byĹ np. maltretowany, albo Ĺźe jego wĹaĹciciel go porzuciĹ. Warto poĹwiÄciÄ chwilÄ na rozmowÄ z opiekunami, Ĺźeby dowiedzieÄ siÄ, jakÄ
pies ma przeszĹoĹÄ i z jakiego powodu trafiĹ do schroniska. Podobnie warto zapytaÄ o wiek, stan zdrowia, miejsce znalezienia (miasto czy wieĹ), dĹugoĹÄ pobytu w schronisku, reakcje na obecnoĹÄ ludzi.
W zaleĹźnoĹci od typu relacji z ludĹşmi w schronisku, moĹźemy wyróĹźniÄ trzy gĹówne grupy psich postaw:
1.Prymus
Ten typ psa wyglÄ
da jak kotek z II czÄĹci filmu „Shrek”. CaĹym sobÄ
stara siÄ powiedzieÄ „weĹş mnie a bÄdÄ Twoim najlepszym przyjacielem”. Potrzeba bliskoĹci i bezpieczeĹstwa jest u takich psów tak silna, Ĺźe zrobiÄ
wszystko, byle tylko wydostaÄ siÄ ze schroniska. SkaczÄ
na siatkÄ, witajÄ
kaĹźdego przyjaĹşnie, nastawiajÄ
siÄ do pogĹaskania, szukajÄ
kontaktu z czĹowiekiem. Zwykle z tego typu psami nie ma duĹźych problemów wychowawczych, chociaĹź zgodnie z zasadÄ
„co nie jest zabronione jest dozwolone” - w rÄkach mniej konsekwentnych przewodników psy pierwszego typu mogÄ
„wleĹşÄ na gĹowÄ” swoim wĹaĹcicielom i staÄ siÄ prawdziwym utrapieniem. Dlatego bardzo waĹźne jest ustalenie w rodzinie zasad, jakie bÄdÄ
od poczÄ
tku obowiÄ
zywaÄ i ich przestrzeganie. Pies bÄdzie siÄ czuĹ doskonale, gdy wie, czego od niego oczekujemy i gdzie sÄ
postawione granice.
2.Stoik
Pies tego typu jest obojÄtny i wrÄcz „wyniosĹy” wobec ludzi. Nie skacze na siatkÄ, nie wita siÄ wylewnie, nie usiĹuje zwróciÄ na siebie uwagi. MoĹźe to byÄ spowodowane tym, Ĺźe wiele zĹego w Ĺźyciu przeszedĹ i jego zaufanie do ludzi zostaĹo naruszone. Jest psychicznie sĹabszy od pierwszego typu i Ĺşle siÄ czuje w haĹasie jaki robÄ
inne psy. Pierwszym zadaniem nowego wĹaĹciciela bÄdzie zapewnienie psu poczucia bezpieczeĹstwa i odbudowanie zaufania. Praca z takim psem jest trudniejsza niĹź z psem pierwszego typu, ale daje ogromnÄ
satysfakcjÄ.
3.Osika
Typ osiki jest lÄkliwy i wystraszony. Bywa, Ĺźe próbuje ze strachu atakowaÄ zbliĹźajÄ
cych siÄ ludzi. Ĺwiat jest dla takiego psa przeraĹźajÄ
cy, a pobyt w schronisku to prawdziwe piekĹo. Jego psychika jest tak delikatna, Ĺźe kaĹźdy nowy bodziec moĹźe byÄ odbierany jako zagroĹźenie i sygnaĹ do obrony. Ten typ psa moĹźe sprawiaÄ duĹźo kĹopotów, poniewaĹź praca z nim wymaga duĹźej cierpliwoĹci, wyrozumiaĹoĹci, zrozumienia psiej psychiki i potrzeb, oraz doĹwiadczenia. Nieraz nie udaje siÄ w peĹni zresocjalizowaÄ takiego psa i do koĹca bÄdzie on nieufny wobec obcych i lÄkliwy. MoĹźe teĹź prezentowaÄ zachowania obsesjne i bardzo przeĹźywaÄ samotnoĹÄ, gdy bÄdzie zostawiony sam, nawet na krótkÄ
chwilÄ. Zanim zdecydujesz siÄ przygarnÄ
Ä psa tego typu, zastanów siÄ czy jesteĹ w stanie podoĹaÄ obowiÄ
zkom opiekuna tak szczególnie wymagajÄ
cego zwierzaka.
Kosmiczne poczÄ
tki wspólnej przygody
Ĺťeby wyobraziÄ sobie co przeĹźywa pies zabrany przez Ciebie ze schroniska wyobraĹş sobie, Ĺźe porywajÄ
CiÄ kosmici. WyglÄ
dajÄ
jak ludzie, ale majÄ
zielonÄ
skórÄ i duĹźe oczy. ZabierajÄ
CiÄ do statku kosmicznego i unieruchamiajÄ
na obco wyglÄ
dajÄ
cej platformie. Statek rusza. JesteĹ przeraĹźony. Nie wiesz dokÄ
d lecicie i co siÄ bÄdzie dziaĹo dalej. MoĹźesz zaczÄ
Ä panikowaÄ, nawet wymiotowaÄ ze strachu...
Nagle statek lÄ
duje i otaczajÄ
Ciebie inni kosmici, którzy na powitanie wkĹadajÄ
Ci palce do uszu. GĹaszczÄ
teĹź po brzuchu i podnoszÄ
za rÄce do góry. Czy czuĹbyĹ siÄ dobrze w takiej sytuacji?
A co to ma wspólnego z psem?
Bardzo wiele. Zbierasz psa do samochodu, lub do pociÄ
gu, autobusu, tramwaju... To dla niego zupeĹnie nowe miejsce, z nowym czĹowiekiem, którego jeszcze nie zna i nie ma do niego zaufania. Stres jaki pies przeĹźywa jest ogromny. MoĹźe zwymiotowaÄ, moĹźe siÄ trzÄ
ĹÄ ze strachu, moĹźesz zobaczyÄ, Ĺźe sierĹÄ wypada mu caĹymi garĹciami a na skórze pojawia siÄ ĹupieĹź. Przez pierwsze dni moĹźe mieÄ biegunkÄ. Dlatego najlepiej jeĹli nie bÄdziesz powiÄkszaÄ tego stresu swojÄ
nadgorliwoĹciÄ
. Tulenie psa, uspokajanie go, gĹaskanie moĹźe mu wcale nie pomagaÄ w tym momencie. Najlepiej, jeĹli po przybyciu do domu pozwolisz psu odpoczÄ
Ä przez kilka dni. ZaaranĹźuj dla niego jakÄ
Ĺ „norkÄ” - coĹ w rodzaju azylu, gdzie jest cicho i bezpiecznie. MoĹźe to byÄ miejsce pod stoĹem, kojec, klatka przykryta kocem. Nie zmuszaj go do wejĹcia, niech sam sobie znajdzie miejsce, które jest dla niego optymalne. Nie woĹaj psa, nie zapraszaj znajomych, Ĺźeby zobaczyli jakie to cudowne stworzenie masz w domu, nie zachÄcaj dzieci, Ĺźeby siÄ pobawiĹy z pieskiem. Nie przywoĹuj psa. Daj mu spokój i wodÄ do picia. PoczÄ
tkowo pies moĹźe odmawiaÄ jedzenia, bo poziom stresu jest dla niego zbyt wysoki. Nie martw siÄ tym i poczekaj. Jak sie uspokoi, to sam poprosi o jedzenie.
Postaraj siÄ nie zmieniaÄ gwaĹtownie diety psa. DuĹźy stres i gwaĹtowna zmiana diety mogÄ
obniĹźyÄ odpornoĹÄ na choroby. Pies moĹźe siÄ Ĺatwo przeziÄbiÄ. JeĹli musisz psa wykÄ
paÄ – nie uĹźywaj szamponu dla ludzi. Najlepiej jednak, gdybyĹ mógĹ poczekaÄ z kÄ
pielÄ
przynajmniej 2 – 3 dni, aĹź pies siÄ trochÄ oswoi z nowym miejscem.
Nowo przybyĹy do domu pies moĹźe reagowaÄ gwaĹtownym szczekaniem i niepokojem na wszystkie dĹşwiÄki, które sÄ
dla niego nowe: ruch na klatce schodowej, bicie zegara, odgĹosy ulicy. Pierwsza noc moĹźe byÄ dla Ciebie trudna, bo za bardzo siÄ nie wyĹpisz. Ale niebawem pies przyzwyczai siÄ do nowych dĹşwiÄków i zapachów i uspokoi siÄ na tyle, Ĺźe zacznie sam nawiÄ
zywaÄ kontakt z otoczeniem.
Staraj siÄ wykorzystaÄ kaĹźdy moment, gdy pies z wĹasnej inicjatywy podchodzi do Ciebie. Nagradzaj go karmiÄ
c z rÄki i spokojnie chwalÄ
c. Na poczÄ
tku dobrze jest „spaliÄ miskÄ”, poĹźywienie podawaÄ psu z rÄki, w zamian za podejĹcie do Ciebie, a potem za podejĹcie gdy psa zawoĹasz. Nie musisz podawaÄ psu jedzenia w jednej porcji, jeĹli chcesz – moĹźesz go karmiÄ podajÄ
c po jednej granulce lub po jednej garĹci. Taki sposób karmienia przekonuje psa, Ĺźe opĹaca siÄ do Ciebie podejĹÄ, a poza tym daje mu czytelnÄ
informacjÄ, Ĺźe od Ciebie moĹźe spodziewaÄ siÄ tylko dobrych rzeczy i Ĺźe to, co dostaje ma zwiÄ
zek z jego zachowaniem. W ten sposób stajesz siÄ dla psa ĹşródĹem najwaĹźniejszych dobrodziejstw – bezpieczeĹstwa i poĹźywienia.
MoĹźe siÄ zdarzyÄ, Ĺźe w pierwszych dniach pies bÄdzie baĹ siÄ wychodziÄ na dwór, albo Ĺźe z powodu stresu zaĹatwi siÄ w domu. Nie denerwuj siÄ i nie krzycz na psa. On nie zrobiĹ tego „zĹoĹliwie”. A moĹźe nigdy wczeĹniej nie mieszkaĹ w domu i nie wie gdzie ma siÄ zaĹatwiaÄ?
Pierwsze spacery
Zanim spacery z twoim psem stanÄ
siÄ przyjemnoĹciÄ
wĹóĹź trochÄ wysiĹku, by poinformowaÄ psa, jak majÄ
one wyglÄ
daÄ. Przede wszystkim na poczÄ
tku miej psa zawsze pod kontrolÄ
. Staraj siÄ wybraÄ na spacer w miejsce bezpieczne, z dala od ruchliwej ulicy, niekoniecznie do najbliĹźszego parku gdzie mnóstwo psów, dzieci i innych osób bÄdzie zainteresowane poznaniem Twojego nowego przyjaciela. Do obroĹźy (zwykĹej, gĹadkiej obroĹźy!) przyczep dĹugÄ
linkÄ, która swobodnie moĹźe wlec siÄ po ziemi za psem. Gdyby pies postanowiĹ gdzieĹ odbiec od Ciebie – zawsze moĹźesz zareagowaÄ stajÄ
c nogÄ
na lince. W ten sposób masz psa stale pod kontrolÄ
co zapewnia wam bezpieczeĹstwo. W kieszeni miej przygotowane smakoĹyki. MoĹźe to byÄ coĹ ekstra super pysznego (pierĹ z kurczaka, ĹźoĹÄ
dki kurze, ciasteczka wÄ
tróbkowe...). Gdy przywoĹasz psa, a on podejdzie – natychmiast chwalisz go i dajesz smakoĹyk. Powtarzaj to jak najczÄĹciej, Ĺźeby uwarunkowaÄ przywoĹanie i imiÄ psa. JeĹli pies ma tendencjÄ do ciÄ
gniÄcia na smyczy - kup dla niego halter (obroĹźÄ uzdowÄ
) odpowiedniego rozmiaru i zacznij jej uĹźywaÄ. NIGDY nie stosuj kolczatki, ĹaĹcuszka zaciskowego czy innych podobnych narzÄdzi, które sprawiajÄ
psu ból i sÄ
Ĺwiadectwem Twojej nieudolnoĹci w szkoleniu. JeĹli juĹź musisz kogoĹ ukaraÄ – to siebie. JeĹli pies robi coĹ nie tak, jak tego oczekujesz, to znaczy, Ĺźe nie dowiedziaĹ siÄ od Ciebie co i jak powinien robiÄ. Nie jest to jego wina, lecz Twoja. PrzemyĹl jeszcze raz Twoje postÄpowanie i spróbuj w inny sposób uzyskaÄ od psa to, czego od niego chcesz.
Stwórz rytuaĹy
Pies jest zwierzÄciem uwielbiajÄ
cym zachowania rytualne. JeĹli od poczÄ
tku wie, Ĺźe na kanapÄ w salonie siÄ nie wchodzi, Ĺźe smycz wisi w przedpokoju, Ĺźe po powrocie do domu wyciera siÄ Ĺapki – to bÄdzie bardzo szczÄĹliwym psem pod Twoim dachem. PoproĹ wszystkich domowników, Ĺźeby postÄpowali z psem wedĹug staĹych zasad, które sobie ustalicie. JeĹli nie chcesz, Ĺźeby pies np. ĹźebraĹ przy stole – nie pozwalaj mu ÄwiczyÄ siÄ w takim zachowaniu. Pierwsze dwa tygodnie psa w nowym domu to okres adaptacji, w którym warto ustaliÄ zasady. Potem, gdy pies poczuje siÄ pewniej w nowym domu, mogÄ
pojawiÄ siÄ zachowania, które bÄdÄ
reminiscencjami dawnego Ĺźycia, a które niekoniecznie bÄdÄ
siÄ Tobie podobaÄ. JeĹli zbudujesz mocnÄ
wiÄĹş z psem – wiÄkszoĹÄ tych niepoĹźÄ
danych zachowaĹ uda siÄ zastÄ
piÄ innymi.
Problem z samotnoĹciÄ
Wiele psów schroniskowych nie lubi samotnoĹci. Ĺšle znosi oddzielenie od wĹaĹciciela i wykazuje albo tendencjÄ do niszczenia róĹźnych rzeczy, co jest przejawem frustracji, albo teĹź wyje godzinami, co doprowadza sÄ
siadów do furii. Dlatego dobrze by byĹo, gdyby pies podczas nieobecnoĹci wĹaĹciciela miaĹ swoje bezpieczne miejsce, w którym moĹźe spokojnie przebywaÄ. Najlepszym wyjĹciem jest nauczenie psa wchodzenia do klatki, która kojarzy siÄ mu z norkÄ
i w której nie ma zbyt wielkiej moĹźliwoĹci ruchu. W klatce moĹźna tylko leĹźeÄ i odpoczywaÄ. Wiele psów przystosowanych do klatki wybiera jÄ
jako idealne miejsce, gdy w domu dzieje siÄ coĹ nieoczekiwanego, pojawiajÄ
siÄ goĹcie lub gdy zabieramy psa w obce dla niego miejsce. KlatkÄ moĹźna spakowaÄ i wziÄ
Ä ze sobÄ
. Pies bÄdzie siÄ czuĹ doskonale mogÄ
c leĹźeÄ w miejscu, które zna które jest jego azylem.
BÄ
dĹş mÄ
drym przewodnikiem
W dobie internetu nie jest trudno trafiÄ na grupy dyskusyjne czy informacje, które pomogÄ
Ci w dobrym uĹoĹźeniu relacji z Twoim psem. Szczególnie warte polecenia sÄ
strony internetowe i grupy, gdzie ludzie dzielÄ
siÄ doĹwiadczeniami na temat pozytywnego szkolenia psów, klikera, metod wzmocnienia pozytywnego, psich sportów... Nawet jeĹli mieszkasz na koĹcu Ĺwiata – nie musisz wszystkich problemów rozwiÄ
zywaÄ sam. ByÄ moĹźe ktoĹ juĹź poradziĹ sobie z podobnym problemem i moĹźe poradziÄ Ci kontakt z dobrym specjalistÄ
, lub zasugerowaÄ jakieĹ rozwiÄ
zania, które Ci pomogÄ
. W wyborze metod postÄpowania ze swoim psem kieruj siÄ wĹasnym sercem i intuicjÄ
wspartÄ
doĹwiadczeniem i badaniami naukowymi na temat zachowania psa i jego rozwoju.
Im wiÄcej bÄdziesz wiedziaĹ – tym lepszym bÄdziesz przewodnikiem swojego psa i tym lepiej bÄdzie ukĹadaĹo siÄ Wasze wspólne Ĺźycie.
POWODZENIA!
Jacek GaĹuszka
ĹšródĹo:
www.wesolalapka.pl